امروزه، بیشتر ترجیح می‌دهیم به جای پخت و پز داخل اجاق روی آن غذا بپزیم که به فر نیاز نداشته باشد؛ مثلاً غذاهای سرخ شده روی گاز،پخت گوشت به صورت ساده، تفت دادن ماهی یا سبزی روی ماهی‌تابه‌ی چدنی و به همین علت فضای آشپزخانه معمولاً پر از بخار و دود و بوی غذاست. پس باید تهویه‌ی مناسبی داشته باشد. تحمل دود و دم طولانی در آشپزخانه و رطوبت زیاد در آن هم نامطلوب است و هم در ساختار خود آشپزخانه اثر می‌گذارد؛ مثلاً کاشی‌هایی از جنس وینیل یا روکش چوبی، در آشپزخانه‌هایی که زیاد رطوبت داشته باشند، تاب برمی‌دارند.

اجاق گازهای مدرن هود و هواکش دارند، اما اجاق‌های معمولی ندارند و باید خودتان، هود بخرید. یک پنجره و یا یک در باز برای تهویه کافی نیست. مدل‌های متنوعی از هواکش در بازار موجود است، با مشورت فروشندگان مناسب‌ترین هود را خریداری کنید (یادتان باشد اندازه‌ی دقیق فضا را هم به فروشنده بدهید). بعضی از هواکش‌های تهویه در مواردی استفاده می‌شود که هود در ارتفاع کم نصب می‌شود و بیشتر هوا را به پایین می‌کشد تا به بالا، آلودگی صوتی فراوانی هم تولید می‌کنند. هواکش‌های تهویه‌ای بیشترین بازدهی را دارند که مستقیماً به دیواری خارجی متصل می‌شوند. ولی این کار همیشه ممکن نیست. اگر هود به لوله‌ی هواکش نیاز داشت، باید تا حد ممکن مستقیم و کوتاه باشد تا کارآیی بیشتری داشته باشد. لوله‌ی سفید معمولی نمای زیبایی ندارد حتی ارزش دارد که سقف کاذب بزنید (البته اگر بالای سقف اصلی آشپزخانه فضا ندارید)، برای چشم‌اندازهای صنعتی‌تر، لوله را در معرض دید قرار دهید اما روی آن را با چیزی، مثلاً فولاد ضدزنگ و یا تکه‌ای از لوله‌ی آلومینیومی، بپوشانید.

چنان‌چه دسترسی به دیوار بیرونی ندارید، ازکابینتی استفاده کنید که قابلیت جریان گردشی را داشته باشد تا هوا را قبل از جریان مجدد در اتاق تصفیه کند. اگرچه این کار به اندازه‌ی هواکش لوله‌دار مؤثر نیست ولی برای آشپزخانه‌های کوچک کافی است.